Kung ilalarawan ko ang pakiramdam ko ngayon, maihahalintulad ko ito sa maaaring pakiramdam ng isang yerong pinupunit. Yung pagkatapos na mapunit, alam mong mawawala na ang orihinal na pakinabang — nawawalan ng saysay.
Yerong kinalawang na. Yerong minumura pag tag-ulan subalit nakapagdudulot pa rin ng lilim kung tag-araw. Kung tag-ulan at kung tag-araw. At ngayon, kailangan nang punitin… para sa ano? Para magkaron pa ng ibang pakinabang. Pakinabang na pwedeng hindi naman niya talaga gusto…wala lang siyang pagpipilian.
Kagabi, pinunit niya ang puso ko…
…pinunit niya, subalit hindi niya nalalaman.
No comments:
Post a Comment