Paghihintay

Tiyaga lang. Dahil...

nangyayari ang bawat bagay ayon sa sarili nitong kahandaan.

Dito galing ang larawan.

Sa Tamang Panahon

May kung anong hapdi ang dulot ng dampi ng hangin kagabi. Pero sigurado akong hindi iyon tungkol sa iyo. Kahit pa alam kong sa kabilang panig, sa parehong mga oras, ay masaya ka sa piling niya. Pinakawalan na kita. O mas tamang sabihing, hindi na ako lumaban pa. Isinuko ko na ang pag-asa.

Kahit noong mismong gabi na masinsinan tayong nag-usap, habang sinusundan ng mga mata natin ang mga gumagalaw na ulap sa maitim na langit. Kahit noon, alam kong bibitiw na ako sa iyo. Bagama't hindi pa handa ang sistema ko. Kaya matapos nun, hindi ko kinilala ang sakit. Kaya nga hindi ako nagsulat o nakapagsulat ng tungkol sa kwentong iyon sa loob ng ilang linggo. Kahit ngayon, hindi ko pa rin kaya. Pilit kong isinasa-isantabi ang damdamin, walang-humpay man itong nagpapapansin. Inaayawan ko. Ibinabaling ang isipin sa iba. Dahil ayaw kong bigyang-puwang.

Binitiwan na kita. Tama na.

Kaya nga kagabi, habang binubuklat-buklat ko ang mga pahina ng binabasang aklat. Napansin ko ang mga salitang inialay sa akin ng may-akda.

"Huwag matakot mahati. Naroon ang pagkabuo."

  

Kung may pagkakataon, gusto kong sabihin: Hindi lang po ako hati. Pira-piraso ako. At hindi pa ako handang mamulot ng bawat butil para simulan ang muling pagbuo. Tititigan ko muna ang mga pirasong nabasag.

Hanggang sa dumating ang araw.

Saka na ang pagsisinop ng bawat bahaging nagkalat.

My Winnings

These are my prizes for winning second prize in the Si Tatang Christmas Promo, which happened last December 2011. I already have a copy of "Si Tatang", a collection of Sir Ricky's literary works. So, I think I will have to share this book to someone.

"Pitik-bulag sa Buwan ng Pebrero" is Sir Ricky's first published play. There is no copy of this book in the market today. I'm so lucky to have it!

If you would like to know the answers for the excerpts in the contest, just click here.

Samantala, ako ay magbabasa muna...

Alam mo yung disiplina?

Cebu Dancing Inmates. It is more fun in the Philippines!

Wagi!

I won second prize in the Tatang Ricky Lee's Christmas promo game.

Congrats sa akin! Hehe. May chance na akong makitang muli si Tatang. At sana, hindi na ako ma-struck this time. Gusto kong makipagkwentuhan.

Sulong

Dito galing ang larawan.

Lilipas din ang lahat. Maging ang pinakamasaklap na sandali. At walang bagay na hindi nakakasanayan. Kahit pa mga paulit-ulit na pagdaramdam.

Manhid.

Kontes: Tatang Christmas Promo Game

Sir Ricky Lee

Marami sa atin ang nakakikilala kay Ricky Lee bilang pangunahing tao sa likod ng mga kwentong isinusulat para sa mga programa sa telebisyon at iba pang mga pampelikulang organisasyon. Siya ang utak sa likod ng natatanging mga pelikula tulad ng Anak (2000), Moral (1982), at Muro-Ami (1999). Siya rin ang screenwriter ng Himala (1982), ang kinilalang "Best Asian Film of All Time" ng CNN noong 2008.

Nitong huling bahagi ng Nobyembre, inilunsad niya ang kanyang ikalawang nobela (ang una ay ang Para Kay B at Kung Paano Dinevastate ng Pag-ibig ang 4 out of 5 sa atin), ang Si Amapola sa 65 na Kabanata. Kasunod ng release nito, isang promo ang inilunsad para sa mga masugid niyang mambabasa---ang Tatang Christmas Promo. Ayon sa mechanics, magbibigay ang mga organizer ng mga excerpt galing sa iba't ibang akda ni Tatang Ricky Lee. Kailangan namang tukuyin kung saang akda nagmula ang mga excerpt. Inilabas ang mga excerpt sa mga araw mula December 15 hanggang 27, 2011. Ang premyo?

•  Special edition ng Si Tatang at Mga Himala ng Ating Panahon at Pitik Bulag sa Buwan ng Pebrero
• Limited edition Tatang shirts, mugs, at Amapola65 perfume
• Tsansang makita si Ricky Lee in flesh

May mga consolation prizes din!

Narito ang mga excerpt na kailangang tukuyin ang pinagmulan. 13 out of 15 ang natukoy ko. Ang dalawa, hinulaan ko lang. Alas-12 ng tanghali ng January 2, 2012 ang simula ng pasahan ng entri na matatapos naman ng alas-12 ng tanghali kinabukasan.

Excerpt #1

"Dahil hindi mo puwedeng mahalin ang isang tao nang hindi mo minamahal ang hilaga, silangan, timog at kanluran ng kanyang mga paniniwala. Kapag nagmahal ka’y dapat mong tanggapin bawat letra ng kanyang birth certificate. Kasama na doon ang kanyang libag, utot at bad breath. Pero me limit. Pantay-pantay ang ibinibigay na karapatan sa lahat ng tao upang lumigaya, o masaktan, o magpakagago, pero kapag sumara na ang mga pinto, nawasak na ang mga puso, nawala ang mga kaluluwa at ang bilang ay umabot na sa zero, goodbye na."

Excerpt #2

"Hindi naituturo ang pagsusulat. Buhay ang gagawa noon."

Excerpt #3

MONICA: Let's change the topic na.

CYNTHIA: Anong let's change the topic na? (ilalabas ang ulo sa kotse at sisigaw). Suso! Suso! Suso kayo riyan!

Excerpt #4

JOEY: (Inieksamin ang briefs) Malalaman mo daw ang personality ng lalaki pag tiningnan mo ang briefs niya.

MAGGIE: Kalokohan.

JOEY: Oo. Pag gusto daw ng lalaki’y briefs na masikip na masikip, ibig sabihi’y insecure siya. Pag gusto naman niya’y maluwang, ibig sabihi’y tamad. Pag gusto daw lahat ay iisang kulay, lalo na kung puti, ‘yung mga ‘yan, ang hinahanap ay babaing birhen. (hahagikhik) Pero faithful naman. Ang di faithful ay ‘yung mga briefs na technicolor.

Excerpt #5

"Walang himala. ang himala ay nasa puso nating lahat!"

Excerpt #6

"Kanina pa kami rumarampa, walang lumalapit. Hindi yata araw ngayon ng mga pekpek"

Excerpt #7

"Simple lang naman ang hinihingi ko. Kung hindi mo ‘ko marespeto bilang asawa, rspetuhin mo naman ako bilang kaibigan. Kung hindi naman, respetuhin mo ‘ko bilang tao."

Excerpt #8

"I did not kill anybody!"

Excerpt #9

"Dahil totoo ang sabi nila, ang great love mo, hindi mo makakatuluyan. Ang makakatuluyan mo ay ang correct love."

Excerpt #10

"Dahil totoong ang pag-ibig ay maraming dalang trahedya, at ang umiibig ay dapat na inililigtas sa sarili, pero kung walang pag-ibig, ano na ang buhay?"

Excerpt #11

"Edad lang ni Glenda ang katorse sa kanya. Ang iba—itsura niya, pananalita niya, tingin niya sa buhay—ay tumanda na. Kung tumatanda ang kaluluwa’y kasama na rin siguro iyon."

Excerpt #12

"Kinuha ni Belinda sa kanyang silid ang kanyang maleta’t pamuli silang nakipaghabulan sa kanilang mga anino, habang ang mga daga’t butil ng karimlan ay nagkakaingay na sa paghabol sa kanila, at ang kanyang ulong muli na namang binabalikwasan ng sinat nito’t sakit ay nag-uumikot na sa pagkahilo’t halos mapadukmo sa napakabigat na aklat-kasaysayang dala-dala niya. Huwag kang lilingon, h’wag kang lilingon, ulit-ulit niyang usal sa sarili sapagkat alam niya sa pinakakaibuturan ng kanyang yanig na dibdib kung ano ang makikita’t maririnig sa dinaraanang silid at pasilyo: mga daing at sigaw-pasaklolo ng mga alilang babaing nilulunod lamang ng pag-ingit ng kama; mga hikbi ng kanyang Tita Dencia na di malauna’y magiging sigaw ng panunumbat. Huwag kang lilingon, huwag kang lilingon, at ang mga larawan at tinig na iniiwan ng kanyang tumatakas na kamalayan ay napakarami’t nagkalat na sa pasilyo sa dilim, nagsambulat at nangakataas-bisig at nagpupumilit makaabot-hawak maging sa laylayan man lamang ng kanyang pantalon: isang gulanit na kurbata sa lupa, sillyang umuugoy sa harap ng buwa, bukol sa pigi ng kanyang lolo, ripleng duguan sa hagdan, bibig ng isang gurong wala nang tinig ay patuloy pa rin sa kabubuka-kasasara. Huwag kang lilingon, huwag kang lilingon, hingal niyang usal habang sumasapot na sa kanyang parang isang kagubatan ng bango ang samyo ng bangkay ng kanyang lolo at kasabay sa pagtuntong niya sa unang baitang ng hagdang bato ay narinig niya ang malamig na tinig, alanganing nanggaling sa kanyang sariling dibdib (nasaklot niya tuloy ang dalang aklat), o nanggaling sa kanyang likuran; humihibik na tinig, nagsusumamo, nagsasabing saan ka pupunta, iho, alam mong di ka makakaalis kailanman, di tayo maaaring magkahiwalay sapagkat tayo’y iisa; at kasabay sa paghigop niya ng paghinga’y napagtanto niyang walang saysay ang lahat, ang pagsilang niya’y siya rin niyang pagbulusok pakulong sa kanyang nakalipas; at lumingon siya, sandali lang, sapagkat pagod na siya sa kung anumang laro o labanan o ritwal itong kinasuungan niya nang siya’y isilang, nakanganga pa ang bibig na lumingon; at huli na nang tangkain niyang kumapit sa bisig ng napasigaw na si Belinda, nawalan na ng panimbang sa hangin ang kaliwang paa niyang nadulas sa natuntungang riple (dugo ba iyon?) sa baitang ng hagdan, at kasabay sa pagbulusok niyang pahulog, ngatal pa rin ang mga kamay na ayaw kumawala sa yakap-yakap na aklat, ay narinig niya, sa kaunaunahang pagkakataon, ang musika ng kasaysayang hinabi ng kanyang lolo."

Excerpt #13

"Arya!"

Excerpt #14

"Nasa buong katawan ko na ang mapa ng kaputahan sa buong Pilipinas. Ang suso ko, Ermita. Ang puke ko, Quezon Ave. Ang kilikili ko, Balic-Balic. Ang batok ko, Baclaran. Ang mga singit ko, iyon, iyon ang madidilim na sulok ng Quiapo. Lahat na yata ng bagay pumasok dito sa katawan ko. Ang iba hindi na lumabas. Kung sa hindi ko paggalaw ay titigil ang lahat, hindi na ako titinag…"

Excerpt #15

"Sana tuwing umiinom ka ng alak, habang hinihitit mo ang mga sigarilyo mo, habang nilulustay mo ang mga perang pinadala ko, sana maisip mo rin kung ilang pagkain ang tiniis kong hind kainin para lang makapagpadala ako ng malaking pera dito. Sana habang nakahiga ka diyan sa kutson mo natutulog, maisip mo rin kung ilang taon kong tiniis ang matulog mag-isa habang nangungulila ako sa yakap ng mga mahal ko."